Praten over het einde

Het is misschien geen onderwerp waar je makkelijk over begint; het einde van je leven. Soms flitst het mogelijk even door je hoofd. De meesten houden het daar graag bij. Anderen denken er, vaak door omstandigheden gedwongen, juist veel over na. Is het zo belangrijk om te weten en te delen wat je uitvaartwensen zijn? En zo ja, hoe maak je ze kenbaar aan je dierbaren, zonder hen een al te zwaar gemoed te bezorgen? Ik sprak met Elise Alders en Martine Klumper van hart & ziel uitvaarten, en vroeg het hen.

‘Als er niets bekend is over wat iemand wil kan dat erg moeilijk zijn voor nabestaanden.’, vertelt Martine, ‘Zij moeten -terwijl ze overrompeld en verdrietig zijn- in korte tijd samen belangrijke keuzes maken. Juist als er veel emoties spelen kan het lastig zijn om snel met elkaar op één lijn te komen.’ ‘Ook als er bijvoorbeeld onduidelijkheid is over grenzen en wensen ten aanzien van euthanasie.’ haakt Elise in, ‘Nadenken en praten over het einde van je leven is moeilijk, misschien vooral als het voorlopig niet relevant lijkt. Toch hoeft erover praten niet gewichtig en zwaar te zijn.’ Martine: ‘Je kunt ook tussendoor iets zeggen, bijvoorbeeld tijdens een wandeling of de afwas. Er zijn zelfs spellen op de markt waarmee het makkelijker wordt erover te praten.’ ‘Als praten toch te moeilijk is kun je natuurlijk ook een brief schrijven. Die kun je aan iemand geven of ergens leggen waar hij zeker gevonden wordt.’ gaat Elise verder, ‘In zo’n brief kan helemaal uitgeschreven staan hoe je het afscheid graag wil hebben. Van de muziek tot de catering en wie er mag komen en spreken. Je kunt ook volstaan met een quote die richting geeft, zoals: ‘Vier het leven!’. Er is geen goede of foute manier. Je wensen of visie delen geeft rust, voor jezelf en je dierbaren.’

Dit artikel verscheen eerder in stadsglossy HRLM, waar we iedere editie een pagina over afscheid vullen. Meer weten over HRLM, klik dan hier.